-
1 temperātiō
temperātiō ōnis, f [tempero], a due mingling, fit proportion, proper combination, symmetry, constitution, temperament: corporis, animi: aeris, temper: civitatis, organization: ordinum, L.: iuris. — A regulating power, organizing principle: sol mens mundi et temperatio.* * *
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский